Ik kijk nogal eens om me heen (wie niet) en merkte dat iedereen om me heen langzaam volwassen werd. Ik slaakte een afgrijselijke gil, jankte de hele boel bij elkaar (haha nee, zo erg was het helemaal niet, maar ach, sensatie is goed voor de verkoopcijfers :P ) en schreef toen dit gedicht, over twee mensen die niet op willen groeien en samen woordjes gaan zitten bedenken...